Ook dit avontuur al bijna weer voorbij

Hello!

Sorry sorry sorry, dat het zo’n lange tijd stil is geweest op deze waarbenjij.nu. Op de een of andere mysterieuze manier vlogen mijn MB’s elke keer van mijn internetverbinding af zonder dat ik ze zelf gebruikte. Dat is ook de reden dat dit mijn laatste verslag is vanuit Oeganda. Zojuist heb ik namelijk mijn laatste MB’s op de stick gezet en dat houd in dat ik daarna, wanneer die op zijn, mijn laptop niet meer kan verbinden met internet.

Maar we hebben hier ondertussen niet stil gezeten. De daycare is gesloten nu om 3 weken vakantie te houden, rapporten van de Home Sweet Home kinderen zijn opgehaald en hebben sinds vrijdag dus ook echt officieel vakantie, één van de meiden is 15 jaar geworden, drie keer opgepast weer ondertussen {pas hier bijna ondertussen net zoveel op als in NL haha} , er zijn 200 waterballonnen doorheen gegaan, mijn snoep uit NL wat ik zelf niet op kreeg hebben we gebruikt tijdens een tea party, een souvenirtje voor mezelf laten maken, het laatste speelgoed uitgedeeld waar de kinderen gelijk heel de ochtend mee hebben gespeeld, wat fijne motoriekspelen aan de fysiotherapeut gegeven waar zij erg blij mee was, een hele dag zwemmen met de kids achter de rug, wat potjes voetbal en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Kortom elke dag zijn we lekker in de weer.

Zoals ik jullie in de vorige blog al vertelde hebben we van de financiële bijdrages een hoop spullen kunnen kopen. Maar wat gaat daar nou eigenlijk mee gebeuren?! Ze zijn hier bezig om een boerderij op te starten. Uiteindelijk moet dit een zorgboerderij worden. Op het moment lopen er al een paar varkens, geiten, eenden en kalkoenen rond. En ook de konijnen doen het erg goed en zijn in grote getalen aanwezig. Binnenkort komen er 100 kippen en ook nog koeien. Daarnaast is er voor de kinderen nog een speeltuin die tot nu toe bestond uit twee schommels en een familieschommel. Drie weken geleden is daar een glijbaan bijgekomen. Doordat hier dagelijks veel kinderen aanwezig zijn en ook kinderen met een achterstand en/of niet goed genoeg ontwikkelde motoriek, kunnen er nog wel wat speeltoestellen bij.
Voor deze twee dingen zijn we dus spullen gaan inkopen. Waar we het volgende van gaan maken:
- Stokken waar de kippen op kunnen zitten
- Broedkasten voor de kippen
- Voer,- en drinkbakken voor de kippen
- Hokken waar de konijnen hun nestjes in kunnen maken
- Trappetjes en buizen voor de konijnen zodat ze iets meer kunnen doen dan alleen maar zitten en een beetje in het rond huppelen
- een wiebelloopbrug van banden voor in de speeltuin
- een hinkelbaan met de getallen van 1 tot 10

Vorige week woensdag en donderdag heb ik hard gewerkt met Remco en Joanne en hebben we de twee broedkasten in ieder geval al afgekregen. Zaterdag ben ik bezig geweest met het verven van de banden samen met één van de kinderen. Het is dus wachten totdat die droog zijn en dan kan de wiebelloopbrug gemaakt worden. Voor de fysiotherapeut, die hier sinds 2 weken werkzaam is, komt de wiebelloopbrug en de hinkelbaan dus ook super goed van pas.
Eerlijk is eerlijk, het is altijd de vraag hoelang het duurt voordat iets af is hier in Afrika. Er komen snel dingen tussen, dingen zijn niet compleet of de planning loopt gewoon anders. Maar één ding is in ieder geval zeker de broedkasten zijn af en de banden geverfd. Voor de rest van de dingen die gebouwd moeten worden zijn de materialen ook aanwezig. Dat is stap 1 en die is al gezet. En dan komt het ook echt allemaal wel af, dat weet ik zeker, maar hoe lang dat duurt en wat ik zelf vrijdag nog afkrijg weet ik niet. Ik doe in ieder geval mijn best en wordt, wanneer ik terug ben, er ook nog over op de hoogte gehouden. En ik houd jullie dan weer op de hoogte. Het komt tenslotte tot stand door sommige trouwen lezers onder ons.

De vorige keer vertelde ik jullie ook de situatie van een oma van één van de jongens van de daycare. Ik vertelde dat regelen van de medicijnen erg stroef verloopt terwijl oma ze wel echt elke dag nodig heeft voor haar hartproblemen. Voor € 10.00 konden de medicijnen gekocht worden voor een half jaar. Vanuit onze gemeente, Evangelische gemeente Jozua, had ik voor vertrek € 50.00 meegekregen om aan iemand te schenken die op mijn pad zou komen. Een deel van dit geld heb ik aan iemand anders geschonken. Maar Oma kon ik er ook nog van helpen. We hebben haar nu dus voor een half jaar medicijnen gegeven. Super fijn. Zo kan zij even vooruit en hoeven de mannen het komende half jaar geen medicijnen voor haar te halen. Wat frustraties bespaart.

Deze week zijn we een echte vakantieweek met de kinderen aan het houden. Wat inhoud alleen maar leuke dingen doen. Tot nu toe lukt het erg goed. We hebben een dag zwemmen achter de rug, een dag Kampala en vandaag wat leuke dingen thuis gedaan. Morgen gaat de wekker vroeg. 05:00 uur Oegandese tijd dus 04:00 NL tijd. We gaan naar Tororo, een rots beklimmen. Beloofd een leuke dag te worden waar we met zijn allen echt na uitzien!

Vrijdag zal voornamelijk in het teken staan van afscheid nemen en beginnen met het pakken van spullen. Zaterdag om 15:00 uur wordt ik opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Terug naar Nederland. De tijd vliegt! Maar tot die tijd nog volop genieten! Voor ik het weet is dit avontuur ook al weer tot zijn einde.

Groetjes en tot snel.

PS: dat het wat minder verslagen zijn geworden nu zal ik beloven goed te maken inclusief foto’s :-)