te veel indrukken om allemaal te beschrijven
Blijf op de hoogte en volg Melanie
11 Augustus 2015 | Oeganda, Jinja
Hi!
Daar ben ik al weer. Weer een hoop gezien en gedaan, dus het was weer even kiezen wat ik jullie zou gaan vertellen. Maar ik ben eruit en hoop dat het niet te lang wordt. Moet voor jullie ook wel leuk blijven om te lezen.
Zondag zouden we eigenlijk naar de kerk gaan, maar ’s morgens werd er besloten dat we thuis kerk zouden houden. Dus dit maal niet met zijn 15en in een 8 persoonsauto en niet een uur lang naar een preek luisteren. Het heeft ook zeker wat! Elke week begint het om kwart over tien, maar meestal is dat de tijd dat wij wegrijden. Vaak missen we, of maken we een klein stukje mee, van het half uurtje dat er gezongen wordt. Lekker allemaal op zijn Afrikaans. Dat we nu niet gingen bood wel de mogelijkheid om mee te gaan op huisbezoeken met Remco. We gingen bij 3 verschillende mensen langs die allemaal met hun gezondheid aan het tobben zijn. Over allemaal zou ik een hele blog kunnen schrijven, maar zal jullie besparen en er één vertellen.
Een jongentje van de daycare woont met zijn oma in een dorpje. In dit dorpje wonen voor de rest alleen maar mannen. Deze mannen maken waragi. Dit is een drank wat voor 60% uit alcohol bestaat. Deze oma heeft echter hartproblemen en moet tweemaal daags medicijnen slikken. Doet zij dit niet is zij gelijk heel erg ziek. Het is dus gewoon noodzakelijk. Echter wanneer de medicijnen op zijn worden er elke keer geen nieuwe gehaald. Oma heeft niet het geld om de boda te pakken naar het ziekenhuis en is niet instaat om te fietsen. Het komt er dus op neer dat de mannen in het dorp de zorg voor oma moeten dragen. Zij zijn in het bezit van een fiets en het ziekenhuis waar ze de medicijnen gratis kunnen ophalen zit op 5 kilometer afstand. Met een beetje naaste liefde is dat goed te doen zou je zeggen. Echter is de praktijk anders. De mannen zijn 24/7 dronken door de waragi en nemen niet de moeite om voor oma op de fiets te stappen. Zondag hebben we dus weer de noodzaak uitgelegd en gezegd hoe het moet gebeuren. Via de telefoon hebben we iemand laten vertalen en de medicatie op een formulier nog eens extra omcirkelt. Je zou zeggen dat het dan wel overgekomen moet zijn. Maar ja, wat als je dat tegen een aangeschoten man zegt? En tegen een oma die niet kan lezen? Heel lastig! We hebben oma ook nog geld gegeven zodat zij de boda kan pakken en zelf kan gaan. Het is lastig, want je kan haar niet elke keer geld blijven geven voor de boda en je wilt dat deze mensen het zelf gaan regelen zodat ze niet langer afhankelijk zijn. Want ja hoe gaat het als Remco en Joanne misschien ooit ook weer naar Nederland terug gaan? Wie houdt er dan een oogje in het zuil en zorgt dat het geregeld wordt? Tenslotte is oma de enige die deze jongen nog heeft dus wat zou er met hem gebeuren als het niet meer goed gaat met oma? Een lastige situatie en ook frustrerend dat de mannen van het dorp niet hun verantwoordelijkheid nemen. Zondag hebben we ons best gedaan en hopen maar dat het goed gaat dit keer. Later deze week zal dat nog gecheckt gaan worden. Helaas is alcohol hier sowieso een groot probleem en helaas lijden de kinderen daar ook onder. Wel super gaaf en een punt van dankbaarheid om elke huisbezoek af te mogen sluiten met gebed!
Deze week is de laatste week dat de daycare open is. Er wordt geen les meer gegeven. Alleen maar tijd voor leuke dingen, spelletjes en creatieve dingen. Dat hebben we gisteren dan ook even goed gedaan! ’s Morgens na het ontbijt heb ik de tafel vol gegooid met speel maïs en zijn we met elkaar even lekker creatief bezig geweest. Daarna heb ik de stoelendans geïntroduceerd hier. De Afrikaanse heupen gingen los en het werd dan ook afgesloten met een dansfestijn. Vervolgens hebben we van kartonnenbordjes kroontjes gemaakt en natuurlijk even gekke foto’s gemaakt met elkaar. De kinderen liepen vol trots als koninginnen en koningen de klaslokalen uit. ’s Middags was het erg warm en dan ook de perfecte tijd voor waterballonnen en waterpistooltjes. Wat waren de kinderen aan het genieten zeg, heel mooi om te zien! Eerst twee emmers vol met waterballonnen die binnen een paar minuten allemaal kapot waren. Daarna hebben we de twee emmers gevuld met water en ze allemaal een waterpistooltje gegeven. Zo konden ze zelf vullen en uiteraard zijn de emmers ook helemaal opgegaan. Nelleke heel erg bedankt dus voor de waterpistooltjes, ze waren er zo blij mee! Het was een dag vol blije gezichten waarbij ontspanning centraal stond. Wat hebben we genoten met elkaar!
Vandaag ben ik met Suzan en Zenon richting Jinja gegaan om spullen te kopen voor de kippen, konijnen en om speeltoestellen te maken. Ik ga nog niet verklappen wat het allemaal gaat worden, maar het wordt wel medemogelijkheid door iedereen die een financiële bijdrage heeft geleverd. Alvast heel erg bedankt dus, we konden er veel spullen voor kopen! Wat het gaat worden gaan jullie zeker nog horen en zien.
Fijne avond! Ik begreep dat het in Nederland ook mooi weer is, dus ik zou zeggen geniet ervan! En zorg natuurlijk even dat het nog even blijft totdat ik terug ben. :-)
Groetjes, aunty Mellon.
Daar ben ik al weer. Weer een hoop gezien en gedaan, dus het was weer even kiezen wat ik jullie zou gaan vertellen. Maar ik ben eruit en hoop dat het niet te lang wordt. Moet voor jullie ook wel leuk blijven om te lezen.
Zondag zouden we eigenlijk naar de kerk gaan, maar ’s morgens werd er besloten dat we thuis kerk zouden houden. Dus dit maal niet met zijn 15en in een 8 persoonsauto en niet een uur lang naar een preek luisteren. Het heeft ook zeker wat! Elke week begint het om kwart over tien, maar meestal is dat de tijd dat wij wegrijden. Vaak missen we, of maken we een klein stukje mee, van het half uurtje dat er gezongen wordt. Lekker allemaal op zijn Afrikaans. Dat we nu niet gingen bood wel de mogelijkheid om mee te gaan op huisbezoeken met Remco. We gingen bij 3 verschillende mensen langs die allemaal met hun gezondheid aan het tobben zijn. Over allemaal zou ik een hele blog kunnen schrijven, maar zal jullie besparen en er één vertellen.
Een jongentje van de daycare woont met zijn oma in een dorpje. In dit dorpje wonen voor de rest alleen maar mannen. Deze mannen maken waragi. Dit is een drank wat voor 60% uit alcohol bestaat. Deze oma heeft echter hartproblemen en moet tweemaal daags medicijnen slikken. Doet zij dit niet is zij gelijk heel erg ziek. Het is dus gewoon noodzakelijk. Echter wanneer de medicijnen op zijn worden er elke keer geen nieuwe gehaald. Oma heeft niet het geld om de boda te pakken naar het ziekenhuis en is niet instaat om te fietsen. Het komt er dus op neer dat de mannen in het dorp de zorg voor oma moeten dragen. Zij zijn in het bezit van een fiets en het ziekenhuis waar ze de medicijnen gratis kunnen ophalen zit op 5 kilometer afstand. Met een beetje naaste liefde is dat goed te doen zou je zeggen. Echter is de praktijk anders. De mannen zijn 24/7 dronken door de waragi en nemen niet de moeite om voor oma op de fiets te stappen. Zondag hebben we dus weer de noodzaak uitgelegd en gezegd hoe het moet gebeuren. Via de telefoon hebben we iemand laten vertalen en de medicatie op een formulier nog eens extra omcirkelt. Je zou zeggen dat het dan wel overgekomen moet zijn. Maar ja, wat als je dat tegen een aangeschoten man zegt? En tegen een oma die niet kan lezen? Heel lastig! We hebben oma ook nog geld gegeven zodat zij de boda kan pakken en zelf kan gaan. Het is lastig, want je kan haar niet elke keer geld blijven geven voor de boda en je wilt dat deze mensen het zelf gaan regelen zodat ze niet langer afhankelijk zijn. Want ja hoe gaat het als Remco en Joanne misschien ooit ook weer naar Nederland terug gaan? Wie houdt er dan een oogje in het zuil en zorgt dat het geregeld wordt? Tenslotte is oma de enige die deze jongen nog heeft dus wat zou er met hem gebeuren als het niet meer goed gaat met oma? Een lastige situatie en ook frustrerend dat de mannen van het dorp niet hun verantwoordelijkheid nemen. Zondag hebben we ons best gedaan en hopen maar dat het goed gaat dit keer. Later deze week zal dat nog gecheckt gaan worden. Helaas is alcohol hier sowieso een groot probleem en helaas lijden de kinderen daar ook onder. Wel super gaaf en een punt van dankbaarheid om elke huisbezoek af te mogen sluiten met gebed!
Deze week is de laatste week dat de daycare open is. Er wordt geen les meer gegeven. Alleen maar tijd voor leuke dingen, spelletjes en creatieve dingen. Dat hebben we gisteren dan ook even goed gedaan! ’s Morgens na het ontbijt heb ik de tafel vol gegooid met speel maïs en zijn we met elkaar even lekker creatief bezig geweest. Daarna heb ik de stoelendans geïntroduceerd hier. De Afrikaanse heupen gingen los en het werd dan ook afgesloten met een dansfestijn. Vervolgens hebben we van kartonnenbordjes kroontjes gemaakt en natuurlijk even gekke foto’s gemaakt met elkaar. De kinderen liepen vol trots als koninginnen en koningen de klaslokalen uit. ’s Middags was het erg warm en dan ook de perfecte tijd voor waterballonnen en waterpistooltjes. Wat waren de kinderen aan het genieten zeg, heel mooi om te zien! Eerst twee emmers vol met waterballonnen die binnen een paar minuten allemaal kapot waren. Daarna hebben we de twee emmers gevuld met water en ze allemaal een waterpistooltje gegeven. Zo konden ze zelf vullen en uiteraard zijn de emmers ook helemaal opgegaan. Nelleke heel erg bedankt dus voor de waterpistooltjes, ze waren er zo blij mee! Het was een dag vol blije gezichten waarbij ontspanning centraal stond. Wat hebben we genoten met elkaar!
Vandaag ben ik met Suzan en Zenon richting Jinja gegaan om spullen te kopen voor de kippen, konijnen en om speeltoestellen te maken. Ik ga nog niet verklappen wat het allemaal gaat worden, maar het wordt wel medemogelijkheid door iedereen die een financiële bijdrage heeft geleverd. Alvast heel erg bedankt dus, we konden er veel spullen voor kopen! Wat het gaat worden gaan jullie zeker nog horen en zien.
Fijne avond! Ik begreep dat het in Nederland ook mooi weer is, dus ik zou zeggen geniet ervan! En zorg natuurlijk even dat het nog even blijft totdat ik terug ben. :-)
Groetjes, aunty Mellon.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
