Eerste maand

De eerste maand zit er al weer op. Ondertussen wel helemaal me draai gevonden. Op werk gaat het volgens mij goed, je zult het hier namelijk alleen te horen krijgen als het niet goed gaat, op mijn vrije dagen geniet ik volop van al het moois wat Spanje te bieden heeft en daarbij doen we nog wat huiswerk, het huishouden en een cursus Spaans. Kortom genoeg leuks!

Afgelopen week was een fijne stageweek. Doordat ik nu weet dat de werksfeer al een tijdje zo is en het dus ook niet gaat veranderen, probeer ik er zelf het beste van te maken. Er zijn bepaalde collega's die ook echt proberen een gezellige werksfeer te creëren en op die dagen is het dan sowieso gezellig.
Afgelopen week heb ik me meer op de cliënten gericht dan op de verpleegtechnische handelingen. Mede omdat de nieuwe collega dan ook haar draai kan vinden en ikzelf ook iets meer contact met de cliënten wil. Nu doe ik het dan zo dat ik ga helpen met alle cliënten uit bed halen, en alles wat daar bij hoort, en dan rond een uur of 11 ga ik met de verpleegkundige mee om alle handelingen te verrichten. Handelingen zoals wonden en af en toe injecteren. Op deze manier heb ik meer contact met de cliënten en weet ik beter wat er speelt en mis ik qua handelingen alleen het delen van de medicijnen. Medicijnen delen gaat hier sowieso allemaal wat soepeler dan in Nederland dus dan hoef ik straks ook weer niet te wennen aan alle strengere regels in Nederland.

Het is erg fijn om op deze manier meer contact te hebben met de cliënten. Zo is er een Engelse vrouw die aangaf dat zij het ook fijn vind, aangezien ik één van de weinige ben die Engels kan spreken en zij op deze manier tenminste ook met iemand een praatje kan maken.
Of de cliënt die enkel en alleen haar linkerhand kan bewegen, daardoor dagen in bed ligt en niet kan praten, maar dan opeens je hand pakt en er een kus opgeeft.
Zomaar twee voorbeelden waardoor ik het er wel voor over heb om minder medicijnen te delen en meer cliënten te wassen. Werken in de zorg gaat namelijk verder dan alleen wassen en medicijnen geven, het is ook een stuk persoonlijke aandacht, ben ik van mening. Een praatje maken, de tijd nemen, eens een hand op een schouder leggen als dat nodig is, luisterend oor zijn en met ze kunnen lachen, ook dat is zorg. Dingen die ik persoonlijk erg belangrijk vind!

Naast het stage lopen moet er ook gewoon huiswerk gemaakt worden. Meestal werk ik 4 dagen in de week, één dag dus om huiswerk te maken en de hort op te gaan. En soms alleen maar om de hort op te gaan hoor :-) Van de week wel even een middag voor mijn huiswerk uitgetrokken dus dat is weer helemaal up to date.

Vrijdagavond zijn we, huisgenoten en ik, naar Robins nest gegaan. Dat is dé stamkroeg van Alfaz Del Pi. Ik was er nog niet eerder geweest, maar het is er inderdaad gezellig. Gewoon een simpel kroegje gerund door een wat ouder Nederlands stel. Hele gezellige mensen die een huislijke sfeer willen neerzetten in hun kroeg. Vrijdagavond hebben we daar gezellig aan de bar zitten kletsen met een drankje erbij en zaterdagavond zijn we er even wezen poolen. Ik dacht dat ik het wel enigszins kon, maar in vergelijking met de Engelse hier bak ik er echt helemaal niks van! Kijk en leer wordt dat dus de komende weken.
Zondag zijn we met z'n drieën naar Benidorm geweest. Gewoon op het gemakkie over de boulevard lopen en her en der is wat winkeltjes in. Uiteraard om vervolgens allemaal niks te kopen, haha. Daarna zijn we doorgelopen naar de kerk. Mijn huisgenootjes wilde een keer mee om te kijken hoe een dienst in elkaar steekt. Zo hebben we dit keer met zijn drieën de gemiddelde leeftijd verlaagd daar :-)
Eindelijk hebben we nu dan ook churros gegeten! We konden het niet meer laten. Het wordt, of werd dat is nog niet helemaal duidelijk, hier namelijk gegeten als ontbijt dus overal liggen ze.

Portemonnee, camera, zonnebril, ipod, mijn Bijbel en lunch behoren ongeveer tot mijn standaard uitrusting als ik op pad ga. Vanmiddag mijn rugtas weer gevuld en in de bus gestapt richting Altea. Altea stelde eigenlijk niet heel veel voor. Uiteraard een mooie boulevard en typische Spaanse huizen, maar daarmee onderscheid het zich niet van Albir of Alicante. Er zijn ook niet echt bezienswaardigheden in Altea. Daarom zei de avonturier in mij om maar over de rotsen te gaan klimmen. Onwillekeurig op een rots gestrand en heb wederom met prachtig uitzicht over zee zitten lunchen en lezen. Vervolgens Altea te voet gaan ontdekken. Uiteindelijk op de boulevard met een ijsje belandt. En dat alles met een graadje of 17 ongeveer, ik zeg prima dagje zo!

Morgen nog een vrije dag voor de boeg met waarschijnlijk schoolwerk en een bezoekje aan de markt. Vanaf vrijdag moet ik 7 dagen werken achter elkaar werken. Even kijken hoe het loopt, maar misschien dat het volgende verslag ietsjes langer op zich laat wachten dan dat jullie gewend zijn.

Tot de volgende keer weer! Adios.