Eerste stageweek

Hola!

Even kijken waar waren we gebleven, bij de zondag 8 februari. Die avond heb ik me weer even in Nederland kunnen wanen. En nog wel op de kachel! Via Skype was ik eventjes aanwezig bij de kringavond. :-)
Precies een week geleden, maandags, had ik mijn introductie. Een fijn gesprek met mijn stagebegeleidster van de instelling en mijn begeleidster vanuit het bemiddelingsbureau hier. We werden met open armen ontvangen! Het is namelijk zo dat er 30 cliënten, waar van ongeveer 5 zonder dementie, zijn in het verpleeghuis, Montebello, zelf en dan ook nog cliënten in de aanleunende appartementen. Voor de 30 cliënten zijn er per dag 2 verzorgers. Het systeem steekt hier iets anders in elkaar dan in Nederland. Een opleiding tot verpleegkundige is hier namelijk een universitaire opleiding. Een verpleegkundige doet hier veel meer dan in Nederland. Ook dingen die in Nederland uitgevoerd zouden worden door een arts. Het is dan ook niet het hoofddoel van een verpleegkundige om mensen 's morgens de ADL te bieden. Daar zijn de verzorgers voor. Als verpleegkundige doe je dat erbij en is je hoofddoel de medicatie delen, wonden verzorgen en dat soort dingen. Genoeg nieuwe uitdagingen voor mij dus!

Er zijn twee diensten die ik draai. Het is of de ochtenddienst 07:00 uur tot 14:45 uur of de avonddienst 14:15 uur tot 22:00 uur. En gemiddeld zal ik vier dagen per week gaan werken. Dinsdag was de eerste dag. Hop om 06:00 uur op de fiets en zien wat deze eerste dag ons ging brengen.
Nou, veel! Sowieso heb ik nog nooit zoveel talen gehoord en gesproken op een dag. Het gaat van Spaans, naar Duits, naar Frans, Engels en ook nog Nederlands. Heel goed voor mij om van te leren, maar is soms wel even omschakelen.
Op deze eerste dag heb ik al meer wonden gezien dan dat ik tot nu toe heb gezien. Van decubitus wonden tot bacteriële wonden. Heel gaaf om hierbij te mogen assisteren en het allemaal te mogen zien. Ook heb ik mijn eerste injecties gegeven.

Woensdag was de tweede stagedag. Dit keer hoefde we niet te fietsen! Er komen namelijk verschillende collega's hier uit de buurt en die zijn zo lief om ons op te pikken. Fietsen hoeven we dus niet veel meer. De verschillen in de zorg verbazen me nog steeds soms. Zo wordt medicatie ruim van te voren al klaar gezet, niet gecontroleerd en staat gerust heel de ochtend op de gang. Dat is even wennen, dat is in Nederland namelijk zo'n no go als er wordt gewerkt met dementerende ouderen. Ook deze dag weer veel gezien, waarvan voornamelijk verschillende wonden. Maar ook een tumor en het verwijderen van hechtingen. Voor andere misschien helemaal niet interessant of misschien wel vies, maar voor mij heel interessant.

Donderdag en vrijdag was ik lekker vrij. Donderdag ben ik dus maar eens door onze woonplaats, Alfaz, gelopen. Uiteraard ging de camera mee. Helaas was het een regenachtige dag. Wat hier betekend; heel voorzichtig lopen! De straten zijn hier echt niet gemaakt voor regenachtig weer. Voor de gene die van mijn incident bij de sportschool af weten; de straten zijn met een paar druppels al net zo glad als de vloer bij de sportschool. Lompe Melanie lag dus al bijna gestrekt op het zebrapad toen ze het vuilnis weg ging brengen, maar gelukkig ging het net goed :-) Check de foto's om iets meer van mijn tijdelijke woonplaats te zien.
Omdat collega's onderling allemaal Spaans praten en de overdracht, schriftelijke rapportages en dergelijke ook allemaal in het Spaans zijn heb ik besloten om hier een cursus Spaans te gaan volgen. Dit ga ik samen met een huisgenootje doen. Vrijdag hadden we hiervoor een afspraak in Benidorm. Een cursus van gedurende 10 weken die aankomende woensdag van start gaat. Als je dan toch in Benidorm bent en het voor het eerst lekker weer is sla je het strand natuurlijk niet over. Heerlijk op het strand met een zonnetje zitten lunchen. Wat wil je nog meer op je vrije dag?!

Zaterdag en zondag waren weer stagedagen met allebei een dagdienst. De zaterdagochtend was heel druk. Cliënten waren onrustig en sommige collega's een beetje moe, zouden ze allebei last hebben gehad van de carnaval?
Geloof het of niet, maar mijn eerste pauze met champagne en koekjes en chocolade is een feit! Dat blijkt hier wel vaker te gebeuren in Spanje. Het was een gezellige boel en na één glaasje ging we weer netjes aan het werk.
De Zondag liep ik mee met mijn stagebegeleidster. Zij spreekt Nederlands, wat heel fijn was. Zo kon ik wat vragen stellen en kwam ik ook iets meer te weten over de cliënten. Gisteren was het 19 graden hier wat betekende dat ik heerlijk bij thuiskomst op het balkon in het zonnetje heb gezeten. Had die dag geen pauze gehad, dus wat is er dan fijner om dan je brood te kunnen eten in de stralende zon?! En ach, dat schoolwerk daarna valt dan ook nog wel mee in dat zonnetje.

Vandaag, was het weer heerlijk een graad of 17 en was ik vrij. In Benidorm zit een Nederlandse kerk waarbij ik zondag ga kijken. Ik ben vandaag dus maar op de fiets gestapt om te kijken hoelang dat fietsen is. De heenweg ging alleen niet helemaal goed, maar ach zolang je naar de hoge gebouwen rijdt, rijd je altijd naar Benidorm. Heerlijk op het strand gelegen en nog eens, nu met camera, naar het punt gegaan waarbij je mooi uitzicht hebt over het strand. Check de foto's. Op de terugweg fietste ik wel goed en heb ik de kerk dus wel gespot. Benieuwd hoe de dienst hier gaat zijn zondag. Maar eerst nog morgen, woensdag en donderdag een avonddienst draaien. Heel benieuwd naar het verschil tussen 's ochtends en 's avonds. Jullie gaan het allemaal weer horen van mij!

Ik ga nog even aan de schoonmaak voordat het avondeten weer gekookt moet worden, ja ja het hoort er allemaal bij en het loopt eigenlijk ook allemaal prima tot nu toe, een fijne avond allemaal en ik hoop over 12,5 week de zon mee te nemen richting jullie!

Hasta luego! (dag!)