week 1 voorbij en ik gesetteld

Voordat ik begin, eerst dit. Vorige keer ben ik namelijk iets vergeten te zeggen. Maar afgelopen vrijdag zijn de eerste spullen al uitgedeeld! Er hangen drie drinkbekers bij de konijnen, de slabben, flessen en lepeltjes kwamen ook erg goed van pas. Doordat er hier veel gestolen wordt en snel dingen kapot gaan worden de spullen per keer een beetje uitgedeeld en worden er ook achter de hand gehouden voor het geval de vorige kwijt of stuk zijn. Maar het wordt zeer gewaardeerd en nog elke dag dankbaar gebruik van gemaakt. Dus iedereen die er voor heeft gezorgd dat de koffer meer dan vol zat, nogmaals dank!!

Nu kunnen we dan echt beginnen met blog nummer 2.

Olyotya! (Hallo, hoe gaat het?)

Hier gaat het erg goed! Nadat ik de eerste dagen erg me draai moest vinden, heb ik die nu zeker wel gevonden.
De vraag wat ik hier allemaal doe wordt meerdere malen gesteld. Natuurlijk is dat geen probleem en een hele logische vraag. Maar omdat een dag hier nooit hetzelfde is en je nog zoveel kan willen of plannen op een dag, maar het altijd anders loopt zal ik hieronder de laatste dagen beschrijven. Hopelijk hebben jullie dan een beetje een beeld bij wat ik doe. Helaas is het nooit helemaal over te brengen zoals het echt is. Bedenk er in ieder geval een zonnetje, ongeveer 28 graden bij en soms een stortbui.

Maandag was mijn eerste hele fulltime dag @ de day care. Zoals ik al eerdere vertelde zijn er 4 groepen. De gele, groene, rode en blauwe. In de zelfde volgorde als van ernstig tot minder ernstige gehandicapte kinderen. Voornamelijk loop ik met de blauwe groep mee. De aunty die op deze groep staat is ook zwanger en vind mijn hulp dan ook erg fijn. In deze groep, ook in de rode, krijgen de kinderen echt les. Ze krijgen spelling en rekenen. Elke ochtend. Hierbij help ik de kinderen, ze hebben allemaal één op één ondersteuning nodig hierbij. Doordat de aunty zelf de opdrachten maakt in de schriften van de kinderen krijgt iedereen op zijn eigen niveau les. Op dit moment zijn ze hard bezig om de letters te leren en cijfers te leren. Van 10 tot 11 uur is er altijd standaard een break. Dan mogen de kinderen buiten spelen en gaan de gele en groene groep wandelen. Daarna weer terug de klas in om vervolgens om 12 uur gezamenlijk te gaan eten. Na de lunch wordt er hard schoongemaakt door de kinderen en van 2 tot 3 is het dan tijd voor de gezamenlijke gym. Dit is elke keer anders. Afgelopen maandag gingen we naar een veld in de buurt en hebben we tussen de koeien staan frisbeeën. Dit uur wordt altijd afgesloten met het eten van sugar kin. Dit is de plant waarvan ze hier suiker maken, de kinderen vinden het erg lekker. En leg jij dan maar is uit hoe ik thuis suiker maak wanneer de aunty’s dat vragen. Tja…. Ik koop het in de winkel. Dat vonden ze toch maar apart. Tijdens dit uur gym zal ik in de loop van de tijd ook nieuwe spellen en activiteiten gaan introduceren. Na dit uur gaan de kinderen nog de klas in. Voor crea, logopedie oefeningen, puzzelen en dat soort dingen te doen. Elke dag ook weer anders. Tussen 4 en 5 worden de kinderen opgehaald of gaan ze zelfstandig naar huis. En ook ik peer hem dan meestal.

Dinsdag heb ik eerste weer geholpen in de klas en ben ik dit keer mee wezen wandelen. Tijdens de les kreeg een meisje een nieuwe jurk en slippers. Zij was zo blij hier mee! Ze kwam helemaal stralend de klas weer in, zo mooi om te zien! Leuk om te zien hoe de kinderen van de kleine dingen genieten. Na de lunch ben ik met Anna en Jozef, twee mensen uit Nederland die hier tot woensdagmiddag zouden verblijven, naar Jinja geweest. Voor de eerste keer op de Bodaboda. Het vervoermiddel van hier. Met zijn drieën, inclusief chauffeur, erop. Het ging prima. We hebben eerst even wat boodschappen gedaan en wat gedronken in een cafeetje. We moesten ook weer even opdrogen van de stortbui die ons verwelkomde in Jinja . Ik blijf me verbazen over de prijzen hier! Ik had thee genomen. Dat was 3000 Oegandese Shillings. 3500 Oegandese Shillings is €1,- reken dus maar uit hoe goedkoop dat kop thee was. Later zag ik dat een Latte macchiato maar 4000 shilling was?! Dus Mich jij weet wat ik de volgende keer neem ;-) Nadat we weer droog waren zijn we naar the source of the nile gegaan. Hier loopt het victoria meer over in de Nijl. Vanaf hier begint dus de Nijl en stopt drie maanden later in Egypte. We hebben hier een boottocht gedaan en zo ben ik dus nu zowel op het victoria meer geweest als op de Nijl. Op terugweg hebben we nog wat biertjes gekocht voor ’s avonds. Weer verbaasde ik me over de prijs. 3 bier van 0.5 liter voor 9000 shilling. Nog geen €3,- dus. Ik heb geen verstand van de bierprijzen in NL, maar volgens mij zou het dan wel iets hoger zijn? ’S Avonds hebben we namelijk samen met Suzan en Zenon, eigenaren van home sweet home, kolonisten van katan gespeeld. Voor mij de eerste keer, maar was erg gezellig en een leuk spel.

Woensdag, gisteren, was ook weer een super leuke dag. Aangezien ik hier zelf me tijden mag bepalen en wat ik doe op een dag, kwam ik dit keer halverwege de les binnen vallen. Ik had namelijk eerst rustig met Jozef en Anna ontbeten, omdat het voor hen de laatste uren hier waren. De kinderen lieten gelijk vol trots hun rekenwerk zien. Dit doet dan even zo goed. Je ziet namelijk niet altijd gelijk de vruchten van je werk en vraagt je soms af wat voor meer waarde het heeft dat jij erbij zit in de les, maar op zulke momenten weet je gelijk weer waarvoor je het doet. ’S Middags gingen we schelpen verven. De schelpen van slakken die hier leven. De schelpen zijn zo’n 7 cm groot. Het begon allemaal heel onschuldig, maar eindigde uiteindelijk in een gekke boel waarbij meerdere gezichten onder de verf zaten. Het was heel gezellig en de kids waren zichtbaar aan het genieten. En wij dus ook 
Toen ik ’s avonds de kinderen van HSH thuis kwamen van school, om 7 uur vertrekken hun en om 6 uur zijn ze weer thuis, vroeg ik aan een meisje hoe het was op school. Zij vertelde mij dat ze was geslagen door de lerares. Jep, geslagen door de lerares met een lat. Helaas is dat hier nog kei harde realiteit. Ze was 14 keer geslagen doordat ze met een jongen om ging. Iets wat je niemand gunt, maar helaas wel gebeurd.

Vandaag, donderdag, ben ik bezig geweest met het eerste project, dat dankzij de financiële bijdrages van mensen onder jullie, heeft kunnen plaatsen vinden. Eén van de kamers van de meiden zag er namelijk niet zo mooi meer uit. Dankzij jullie steun hebben we verf kunnen kopen en ben ik vandaag heel de dag aan het verven geweest. Morgen weer verder en hopelijk komt het dan af. Alle dank aan jullie!
Van de week was één van de kinderen van de day care getest op tbc. Vandaag kwam de uitslag en helaas had dit kleine ventje het. Bizar dat je hem van de week nog zo aan het troosten bent en hij gewoon dagen doodziek is geweest. Helaas was dit niet het eerste kind, drie maanden geleden ook één. Nu worden dus alle kinderen getest, gelukkig is het testen gratis, omdat het heel besmettelijk is. Het kost ook maanden om de kinderen hier van af te krijgen en de eerste periode moeten zij sowieso in het ziekenhuis blijven. Even afwachten nu of nog meer kinderen het hebben.

De avonden zijn over het algemeen lekker rustig. Maar vooral ook heel kort. Tussen 6 en half 7 kan ik mijn eten ophalen, ja wat een luxe he?!, en om half 8 is het donker. Om 10 uur gaat het licht dan ook uit om vervolgens elke dag tussen 7 en half 8 op te staan. Allemaal in Oegandese tijd, voor Nederlandse tijd één uurtje er af trekken 

Komende dagen staan er wel wat dingen op de planning, maar of dat zo loopt weet je nooit. Jullie gaan het horen!

Groetjes!
PS: sorry, dat het een lange blog is geworden. Hopelijk vinden jullie dat niet erg?! En hopelijk hebben jullie nu een beetje een beeld bij wat ik doe.
PS: ik kan bij de verslagen geen foto's zetten ivm mb's, dus iedereen die foto's wilt zien komt ergens september ofzo maar naar de dam :-) gezellig onder het genot van een bakkie of biertje :)