Last but not least

Hola!

Ja, daar is hij dan.. het laatste reisverslag.. De drie maanden zitten er bijna op. Morgenochtend om 10:20 uur stijgt het vliegtuig richter Nederland weer op en als alles goed gaat doet hij dat met mij erin. Maar dat wil niet zeggen dat ik afgelopen dagen niets heb gedaan.

Het is de afgelopen dagen een beetje schipperen geweest. Ik heb namelijk last van mijn scheenbeen, er zit ook wat vocht in, dus ben een beetje bang voor een lichte overbelasting. Een kwaaltje wat helaas veel voorkomt onder de studenten hier. Maja, wat wil je als je uit een vlak Nederland komt en opeens drie maanden lang in de bergen gaat fietsen, lopen en sommige ook hardlopen. Maar Mel zou Mel niet zijn als zij eigenwijs doorgaat :-) En dus ben ik de afgelopen dagen nog een paar keer naar Benidorm gefietst. Een keer om tapas te eten met me huisgenootje dat weer naar huis ging, een keer naar de kerk en vervolgens als afsluiter mee uit eten en een keer om nog een berg te beklimmen. Dat laatste heb ik op een gegeven toch maar geskipt mede door mijn been, maar vooral doordat ik een lekke band had. Gelukkig bouw je in drie maanden wel wat contacten op en was het die snel geplakt. Toen ben ik, ja geloof het of niet, fish spa gaan doen! Mel die niet zo heel dol is op vissen die op je afkomen heeft het wel even gedaan. En eerlijk is eerlijk het was best lekker!

Van de week hadden we ook nog wat lachertjes met de technische dienst. We hadden namelijk sinds vorige week dinsdag geen warm water meer. Ondertussen heb ik drie verschillende personen gezien, ben ik tot de conclusie gekomen dat mijn Spaans helaas niet zo goed is om dit helemaal af te handelen, ben ik tot de conclusie gekomen dat tranquilo in Spanje ook echt tranquilo betekend, maar al met al kan ik er nu heel hard om lachen en hebben we weer warm water! Zonder nieuwe geiser of reparatie... En hoe dat dan weer kan? Niemand weet het.

Afgelopen dinsdag zijn mijn huisgenootje en ik voor een dagje naar Alicante geweest. We hadden de eerste tram om 07:15 uur gepakt zodat we heel de dag zouden hebben. Om 09:00 uur waren we in Alicante en hebben we, omdat we moesten wachten, een work out gedaan in het park. Zowel in parken als op stranden staan hier apparaten voor wat beweging. Vooral ouderen mensen maken hier gebruik van, leuk om te zien. We moesten wachten op dat het stierencentrum open ging. Nadat we deze hadden bekeken en een kaart hadden gehaald bij het toeristencentrum, wij dachten dat Alicante véél groter zou zijn dan dat het was, zijn we de Santísima Trinidad gaan bekijken. Dit is een schip uit de 18de eeuw. Vervolgens zijn we even gaan winkelen en hebben de dag afgesloten met een terrasje op het strand. Een fijn relaxt laatste dagje uit!

Gisteren ben ik begonnen met het inpakken van mijn koffer. Later op de dag zijn we nog naar het strand gegaan en wilde we ook de zonsondergang gaan bekijken, maar het beloofd geen mooie zonsondergang te worden door de bewolking dus zijn we om 20:00 uur toch maar naar huis gegaan. Ik weet niet hoe laat het op het moment in Nederland donker wordt, maar hier is dat rond een uur of 21:00. 'S avonds zijn we nog naar de stamkroeg geweest hier om ons laatste drankje te nuttigen en doei te zeggen.

En nu is de laatste dag hier echt aangebroken. Ik besef het nog niet. Raar idee om morgen weer familie en vrienden te zien na drie maanden. Drie maanden die voorbij gevlogen zijn!
Ik ga zo richting Albir om nog even mooie wandeling te maken en om van het strand te genieten. Natuurlijk nog even elke zonnestraal proberen mee te pakken :-)
Vanavond gaan we als afsluiter uiteten en gaan de laatste spullen de koffer in.

Hoe laat ik morgenochtend word opgehaald weet ik nog niet, maar wanneer ik de voordeur dicht doe is dit avontuur echt tot zijn einde. Een avontuur wat ik zeker niet had willen missen, waarvan ik veel heb geleerd en wat voorbij gevlogen is!

Saludos vanuit het zonnige Spanje.
hasta luego y manana! { tot snel en tot morgen; sommigen zal ik namelijk morgen al weer zien en sommigen later }